Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;
Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.

Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Quid de Pythagora?

Scis enim me quodam tempore Metapontum venisse tecum neque ad hospitem ante devertisse, quam Pythagorae ipsum illum locum, ubi vitam ediderat, sedemque viderim.

Sed ego in hoc resisto;

Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Duo Reges: constructio interrete. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi
praeclare dici videtur.

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re
quaeri.

Quid enim?: Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur.
Tubulo putas dicere?: In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.
Optime, inquam.: Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Sint ista Graecorum;: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;